Op 26 april hebben we savonds om 1900 uur nog heerlijk gewandeld, je hebt gerend, gezwommen, heerlijk gegeten
Om 2200 uur heb je wat gespuugd, ik ruim het op, klets met je en zeg, was je niet lekker wijffie en zag meteen dat het helemaal foute boel was.
Je kon niet meer staan, je voorhand wilde wel maar je achterhand kon niks meer.
Ik heb her geroepen en zei, ze heeft een beroerte gehad, direct de dierenarts gebeld en naar Putten.
Nog even gedacht dat je een smerig virus te pakken had wat je enorm verzwakte, anti braakmiddel gekregen, pijnstilling, de hoop hadden we dat het dat was, maar in mijn hart wist ik wel beter, dit komt niet goed.
De volgende dag was er niks verbeterd, je wilde niet geaaid worden terwijl je normaal altijd je kop bij iedereen onder de arm duwde en met je poot om aandacht vroeg, niks meer van dat alles.
Weer naar de arts, hebben nog bloed af laten nemen in de hoop dat we iets konden vinden wat behandelbaar was, maar alles was goed, je wilde ook steeds je koppie naar rechts draaien.
Hoe moeilijk is het dan te zeggen, We laten haar gaan, dit verdient ze niet, ze jaagt op reeen , ze wil rennen en zwemmen en nu kan ze niks.
Dat mogen we haar niet aan doen, je was 1 jaar toen je bij ons kwam en ruim 13 dat je ons hebt verlaten.
Lieve schat ook jij hebt prachtige geleidehonden op de wereld gezet, vorig jaar nog even spannend geweest en moest je mild met spoed eruit gehaald, maar ook dat overleefde je, maar dit was teveel.
We missen je, je kon in onze ogen best nog een paar jaar mee, maar dat is je niet gegund.
Dikke kus en knuffel van ons
