Met pre_pensioen heerlijk tijd voor alles.

Dan gaat onze lieve honde lobbus Dorus dood.

Goh wat missen we het gezelschap en de wandelingen, maar we willen niet meer de verantwoordelijkheid van een eigen hond, stel dat ons wat overkomt, dan zadel je een ander met jouw verantwoordelijkheid op.

Op internet kwam ik hondenschool Herman Jansen tegen, oh lekker in de buurt, contact verliep snel en open minded, maar ook als ons wat overkomt wordt de hond terug genomen.

Wendy kwam op huisbezoek, was heel duidelijk over de opvoeding van een pup, het is niet altijd even makkelijk in het begin veel kleine stukjes uitlaten ook ’s nachts…

De hondenschool zorgt overal voor, van voeding tot dierenarts en begeleiding, eerst een basiscursus voordat de pup komt, zodat je weet wat je moet doen en laten.

We kregen een mand, bench, eten, speelgoed etensbak, tuig, alles mee naar huis.

En ja hoor 9 april mochten we Basco ophalen, het is corona, eerste lockdown, je mag niet samen komen, dus we reden door een soort mac drive voor een puppy, bij de hondenschool.

wat een schatje, en wat ruikt hij lekker, de eerste nachten je bed uit, want hondenblaasjes zijn nog niet zo groot……

De eerste weken elke week cursus, samen komen met andere pups, goed voor de socialisatie en leuk voor ons om andere mensen te ontmoeten, en ervaringen uit te wisselen.

Door de corona waren de lessen anders, maar we leerden veel, hoe met ov te reizen met een pup, gedrag van een pup, de cursus werd elke 2 weken, de ene keer ov, de andere keer commando’s,

Je leert zoveel, maar de pup moet er ook aan toe zijn…..

Onze eerste pup, je wilt zo graag dat het goed gaat, maar soms is een pup nog niet zover, en soms opeens valt het kwartje bij de pup en dan ben je zo trots!

We hebben een groepsapp daar worden belangrijke onderwerpen in vermeld, of komen herplaatsingen aan de orde.

In januari 2021 kwam de vraag voor het plaatsen van een fokteefje, mijn partner vond het ook leuk, en toen hadden we 2 honden…

.

Nooit nagedacht dat een inmiddels puber reutje en een volgroeid teefje misschien samen wel heftig kunnen zijn als ze nog niet geholpen zijn…

Het bracht bij ons veel meer rust, omdat de honden in huis rustig moeten zijn en goed moeten luisteren.

Wij werden veel duidelijker en gaven veel meer structuur.

We genieten elke dag van de wandelingen, de honden krijgen een opleidingstuig om, zodat ze mee mogen winkelen, naar de markt,

noem maar op en ze mogen mee. Het is zo gezellig om met Basco boodschappen te doen!

En waar we ook komen, altijd aanspraak, niet geweten dat we door zo’n hond in opleiding zo laag drempelig worden gezien.

Binnenkort gaat Basco ons verlaten, hij is er aan toe, natuurlijk zal er een traan {zeg maar emmer} gelaten worden,

maar we weten hij gaat iemand heel blij maken en een stuk zelfstandigheid geven,

Wij zijn trots dit te mogen doen.

Wij zaten te overwegen om een puppy te kopen.

Maar met 0 ervaring twijfelde we of het wel verstandig was.

Toen kwamen we op het idee om ons aan te melden als puppypleeggezin voor geleidehonden. Zo zouden we voor een jaar een hond hebben + goede begeleiding in het opvoeden.

Zo gezegd zo gedaan.

11 aug 2018 kwam onze pup Mosi in huis. Je moet de pup onder begeleiding van school van alles leren.

Omdat we dit maar voor 1x zouden doen stond dat jaar helemaal in het teken van de hond.

We namen hem overal mee naar toe, naar de winkels, de markt, restaurant, vakantie, pretpark, dierentuin en zelfs mee naar werk.

Het was een geweldig jaar. Het was zo leuk om te doen, dat we na 1 jaar zeiden, we willen weer een pup.

Na Mosi kregen we Nova. Zo leuk om weer opnieuw te beginnen. Inmiddels is onze 3^de hond Moby 1 jaar en gaat hij binnenkort terug naar school om verder afgetraind te worden.

Het inleveren van je hond is inderdaad een minder leuk moment.

De beste oplossing is om dan weer snel voor een nieuwe pup te gaan en dan kijk je met trots naar de foto’s en filmpjes van “jouw” hond die verder gaat als werkende geleidehond.

Wij zijn nu 3 jaar gastgezin en het is echt zo leuk dat wij dit voorlopig willen blijven.

We kijken weer uit naar de volgende pup.

Angelique en Peter van Zijp

Ons avontuur als gastgezin begon op 13 oktober 2018 met Pim een Goldendoodle en wat was het in de begin spannend. Maar naar de eerste paar weken ging het steeds beter met de begeleiding van de hondenschool, ze staan je met raad en daad bij en ook de gastgezinnen helpen je graag. En wat is het leuk om te doen en nog steeds leerzaam want ondanks dat we nu onze 4 de hond in huis hebben leren we  iedere keer nog weer dingen bij. Want iedere hond is anders en de ene hond pakt het sneller op als de andere hond. Op 17 juli 2019 kregen we Jaycee ook een Goldendoodle en begon het avontuur weer op nieuw en ja we hadden Pim ook nog. Hem hebben we op 14-01-2020 ingeleverd en ja dat was wel een dingetje maar in ons achterhoofd wisten we  dat hij iemand gelukkig ging maken en maakte dat het afscheid nemen wat minder zwaar was. Onder tussen groeide Jaycee ook voorspoedig en leerde hij ook de dingen om een goede geleidehond te worden. Op 4april 2020 kregen we Omar ook een Goldendoodle en wat waren we weer blij met hem. Half augustus kregen we te horen dat er een match was voor Pim en o wat waren we trots dat hij aan het werk ging want daar doen we dit tenslotte voor om iemand een stuk vrijheid terug te geven. Op 7 september 2020 ging Jaycee naar de grote school om verder te leren. Op 15  november 2020 hebben we Nelson opgehaald ook een Goldendoodle weer heel anders als Omar, dus het avontuur begon weer over nieuw. Begin maart kregen we te horen dat er een match was voor Jaycee en wat waren we weer trots dat hij aan het werk ging. Omar hebben we op 4 augustus 2021 hij zit nog op school. En Nelson gaat begin januari 2022 naar school. Wat wij zo leuk vinden aan de hondenschool van Herman Jansen is: dat ze gastgezin en cliënt samen proberen te brengen oa. door gezamelijke wandelingen te organiseren als er een infodag is dat de gastgezinnen ook uitgenodigd worden om te komen dat de cliënt al kennis kan maken met de honden. Door corona is dit helaas voor dit jaar niet door gegaan. En wij hebben het geluk dat de cliënt van Pim en Jaycee contact met ons hebben, maar dit is natuurlijk helemaal waar je zelf voor kiest. De zijn ook gastgezinnen die dit niet willen en natuurlijk ook cliënten die dit ook niet willen en dat moeten wij als gastgezin ook respecteren. Wij hopen dat jullie naar het lezen van dit verhaaltje de laatste twijfel hebben weggehaald en misschien zien we elkaar dan wel op de training in Almere want voorlopig blijven wij gastgezin.