in memoriam Angel

Category: in memoriam

Angel in mand 1 juli 2014

 

 

 

Lieve Angel,

 

26 augustus 2004 werd je door Herman bij mij thuis gebracht als mijn allereerste geleidehond. 2 weken van training volgden, waarin wij elkaar steeds beter leerde kennen. Nooit vergeet ik het moment dat ik voor het eerst samen met jou, alleen naar mijn werk liep. Het gevoel dat er toen door me heen ging was ombeschrijfenlijk. Ik was vrij, dankzij jou! Er braken mooie jaren aan, waarin we veel samen gedaan hebben. Één hoogtepunt was mijn tripje naar Spanje. Je was al wat ouder, je liep te stappen op schiphol en in de gate alsof dit dagelijkse kost voor je was. Dit was het niet, want je bent niet getraind op schiphol en in een vliegtuig. Hierdoor vond ik het extra knap dat je mij zo goed hielp. Alleen het opstijgen en dalen vond je eng, maar ach.. ook dat vind ik niet prettig.

 

13 januari 2012 ging je met pensioen. Je kon het werken niet meer aan. Je was erg stram en had moeite je te concentreren op je werk. Goldie nam jouw taak over. Iets dat jij totaal niet erg vond. Goldie hoorde er vanaf dag 1 bij. Je vond het ook niet erg dat Goldie met mij ging werken, je zuchte eens diep als je haar beugel zag zovan “hehe, ik ga lekker tukken, veel plezier jullie samen, ik ben met pensioen. Jouw dagen bestonden uit wandelen, Knuffelen, chillen in de zon en vooral lekker slapen.

 

1 juli 2014 werd je geopereerd aan een lekkende mult, je was niet lekker, en ik liet je checken bij je dokter, en dat was maar goed ook. Je leek goed door deze operatie heen te komen. Maar, je wondje ging bloeden, je dokter vertrouwden het niet. Ze moest je opnieuw onder narcose brengen, toen ze zag dat je lever was gaan bloeden. Ik werd gebeld en ben naar de praktijk gekomen, waar jij lag onder narcose op de tafel. We hebben afscheid van je genomen. Ik heb je bedankt voor alles wat je voor me gedaan hebt, en ben je blijven aaien tot je overleden was. Zo onwerkelijk!

 

Iedereen zei “Angel, wat een lieve hond” en dat was je ook. Nu ben je een echte engel! Nooit zal ik je vergeten. Je leeft voort in mijn hart. Je urn staat hier, ben je toch nog een beetje bij me.

 

r.i.p lieve Angel,

 

22-10-2002 01-07-2014

Amy Pikaar

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.